Opkomst van het toerisme en de hotels

De moderne Nederlandse badcultuur stamt uit de negentiende eeuw. Omstreeks 1860 schijnt Noordwijk aan Zee voor het eerst op warme zomerse dagen te zijn ‘ontdekt’ door vreemdelingen voor het nemen van een bad in zee. Dit is voor Noordwijk een nieuw fenomeen, maar bestaat al langer langs de Noordzeekust. Het nemen van een zeebad wordt in de Napoleontische tijd in Nederland geïntroduceerd door de Fransen, die dat idee weer van de Engelsen hebben overgenomen. De oorsprong van het zeebad ligt vooral in het feit dat het gezond zou zijn en dan het liefst zo vroeg mogelijk, om zes uur ‘s ochtends. Het zeewater zelf wordt ook als gezond ervaren; het wordt om die reden tot in de negentiende eeuw gedronken. De eerste badgasten arriveren per postkoets of trekschuit in Noordwijk Binnen en worden vervolgens met een koets naar Noordwijk aan Zee gebracht. Daar worden ze opgevangen in de eeuwenoude dorpsherberg aan het Calisplein, in vroeger tijden “de Vergulde Waegen” geheten. De Zeeërs zullen ongetwijfeld vreemd hebben opgekeken van dit nieuwe fenomeen. Misschien hebben ze gedacht dat het wel weer voorbij zal gaan, maar niets is minder waar.